Żywa Etyka Agni Jogi
Żywa Etyka, albo nauka metafizyczna Agni Jogi (Ścieżki Ognistej), to synkretyczna nauka religijno-filozoficzna rozwijająca zachodnią tradycję teozoficzną o głęboką ezoterykę Wschodu. Mówiąc o teozofii nie mamy na myśli znaczenia błędnie podawanego przez polską Wikipedię, ponieważ teozofia lansowana przez Heleną Bławacką i opisana w Wikipedii nie ma wiele wspólnego z ruchem mającym korzenie w gnostycyzmie i neoplatonizmie. Słowo teozofia (θεοσοφία) oznacza boską mądrość Hermesa Trismegistosa. Propagatorami nauki o Żywej Etyce lub Agni Jodze w I połowie XX wieku są Mikołaj Roerich i Elena Roerich. Po raz pierwszy na Zachodzie założenia nauki opublikowano w serii książek wydanych w latach 1924-1938 bez podania autora, gdyż obaj Roerichowie obawiali się reakcji władz ówczesnego ZSRR. Źródłem bazowym Żywej Etyki są starożytne teksty przetłumaczone przez Elenę Roerich oraz nauka u himalajskich mistrzów mądrości w Dolinie Khulu. Zgodnie z przekazami obojga Roerichów oraz ich uczniów, Żywa Etyka powstała w trakcie ich licznych rozmów z „Wielkim Nauczycielem” znanym w zachodnich kręgach teozoficznych jako Mahatma Morya, El Morya, Maurya, Morya Khan czyli z dewaicznym Królem Himalajów i jego linią sukcesji.
Rozmowy te i praktyki trwały przez 20 lat od 1920 do 1940 roku. Kwestia istnienia człowieka, którego można byłoby utożsamić z Mahatmą Morya po dziś dzień jest otwarta, gdyż klany Morya liczą w Indii kilkanaście milionów osób podzielonych na natywne lokalne plemiona. W dziennikach Eleny Roerich można przeczytać, że na początku rozmów obserwowała ona u siebie zjawisko pisma automatycznego, czyli pozazmysłowego przekazu występującego w transie i powodującego pisanie na papierze słów bez udziału świadomości. Jednakże Mistrz Morya i jego uczniowie zakazali używania tego rodzaju transowych metod jako nienależących do dziedziny Światłości. Niektóre zapiski prywatne Elena Roerich uzyskała drogą „jasnosłyszenia” – zdolności cudownej, którą dysponowała.
Podstawę Agni Jogi stanowi jednak 14 ksiąg będących realnym zapisem rozmów z ich duchowym Mistrzem, z Przedwiecznym Guru znanym jako Mahatma Himalaya lub Król Himalajów, Himaćala-Raja (Radża). Ostatnia z tych ksiąg zatytułowana „Nieziemskie” po raz pierwszy została opublikowana dopiero w 1990 roku. Idee małżeństwa Roerichów doprowadziły do powstania w wielu krajach stowarzyszeń i organizacji opierających swa działalność na kulturalnym dorobku Roerichów. Nauka Roerichów jest przede wszystkim ruchem społecznym opartym na religijnych i filozoficznych zasadach Żywej Etyki, Agni Jogi przekazanej przez Mistrza Morya i jego sukcesję uczniów oraz Aćarjów (Nauczycieli). Wielu kontynuatorów idei Żywej Etyki odrzuca twierdzenie jakoby nauka ta była nową religią, gdyż z definicji jest to Wiedza Jogi, Yoga-Vidya. Wiedza przekazana przez Mikołaja i Elenę Roerich przynależy do starożytnej linii przekazu himalajskich mistrzów mądrości dalekiego wschodu mając swój początek w czasach Królestwa Dewów, Królestwa Światłości znanego także jako Kraina Śang Śung w Himalajach i Pamirze, w Północnej Indii i Zachodnim Tybecie. Czytaj resztę wpisu »